objuczać się – objuczyć się
- objuczać się – objuczyć się
objuczać się – objuczyć się {{/stl_13}}{{stl_7}}'brać na siebie, zabierać dużą ilość bagażu; obładowywać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Objuczyli się tak bardzo, że z trudem dotarli na miejsce spotkania. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
objuczyć — dk VIb, objuczyćczę, objuczyćczysz, objuczyćjucz, objuczyćczył, objuczyćczony objuczać ndk I, objuczyćam, objuczyćasz, objuczyćają, objuczyćaj, objuczyćał, objuczyćany «obwiesić, obciążyć jukami, bagażami; obładować» Objuczyć konia, muła, osła.… … Słownik języka polskiego
objuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, objuczaćam, objuczaća, objuczaćają, objuczaćany {{/stl 8}}– objuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, objuczaćczę, objuczaćczy, objuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zakładać na kogoś lub coś duży ciężar, najczęściej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego